Caden

★ Tkanie Magii — Ciekawość to pierwszy stopień do piekła tak powiadają, Caden od dziecka miał w sobie zajawkę do pogłębiania wiedzy, zwłaszcza tej zakazanej, magicznej, paranormalnej. Interesowały go różne rytuały, byty, spirytyzm i ich przywoływanie. Wiedzę tą pogłębił dzięki starym księgą, które znalazł na strychu dziadka.
★ Szósty Zmysł — inaczej mówiąc intuicja, Caden od małego był wyczulonym dzieckiem na zagrożenia i niuanse tego świata, jak i niewidocznego, zawsze ufał swojej intuicji, która nigdy go nie zawiodła. Dzięki szóstemu zmysłowi nie raz wyszedł z trudnej opresji czy po prostu wybrał drogę, która pomogła mu uniknąć zagrożenia.
★ Wytrzymałość — dobre zdrowie i odporność od urodzenia, pozwala cieszyć się mu wytrzymałością na, chociażby przeziębienie, które atakuje innych w jesienny sezon czy na zmianę warunków pogodowych. Nie zmarznie łatwo, nie zatruje się od niezdrowego posiłku, ani też nie tak łatwo jest pozbawić go świadomości; chociażby nie zemdleje od słabego uderzenia w głowę.
★ Rysowanie — jako uczeń szkoły średniej na kierunku dotyczącym rysunku, nadal się szkoli w tym zakresie. Jednak jego dzieła są ładne, staranne. Głównie na papierze zamieszcza krajobrazy, naturę czy okultystyczne rysunki, ale tymi ostatnimi raczej się nie chwali. Umiejętność ta również przydaję się w odprawianiu rytuałów, wymagających narysowania odpowiednich symboli.
★ Pływanie — zawsze lubił wodę, pływać uczył się od niemowlęcia, dlatego od samego początku, gdy tylko zaczął chodzić do szkoły, równie szybko trafił na zawody w tym sporcie, zdobył kilka medali. Pływanie służy mu też za relaks. Potrafi też na dość długo wstrzymać powietrze pod wodą.

Zawsze się wyróżniał na tle swojej rodziny, wujek często się śmiał, że z pewnością go podmienili w szpitalu przy porodzie. Jego miodowe blond włosy, tak różne od kasztanowej barwy rodziców, a oczy pełne błękitu i uśmiechu, urokliwego. Nie miał problemu z nawiązywaniem relacji z rówieśnikami. Jak na chłopaka był średniego wzrostu 1.78 m, a jego szczupłe zdrowe ciało nie przejawiało, żadnego odchylenia od normy. Zadbany, wysportowany dzięki pływaniu, które tak bardzo kochał. Niektórzy mu po prostu zazdrościli, ale on zawsze powtarzał, że ma dobrą przemianę materii, dlatego tak dużo jadł, a ciało nadal było w dobrej kondycji. Jego dłonie delikatne, zadbane, szukające zawsze w pobliżu ołówka i kartki, na której kreślił krajobrazy, czy też swoje tajemnice. Jego ubiór zwyczajny, młodzieżowy. Przy sobie często ma swoją żółtą torbę, a w niej potrzebne rzeczy. Co go wyróżnia to z pewnością, duże czerwone słuchawki, które nosi luźno na szyi, gdy nie słucha muzyki.

Cierpliwość i spokój, z pewnością niezwykłe dla małego dziecka, jakim był Caden. Pogodny, uśmiechnięty i grzeczny. Nigdy nie sprawiał kłopotów, a rówieśnicy go lubili, wychowawcy i nauczyciele chwalili. Dobrze się uczył, nie wdawał się bójki, żył trochę w swoim świecie, ale w granicach normy, miał talent do rysowania, który przejawiał się od najmłodszych lat, a który rodzice pomagali mu rozwijać. Umiejętność obserwacji ludzi, jak i słuchania od początku zaszczepił w nim dziadek; niewiele mówił, ale gdy już postanowił, opowiedzieć historię była ona bardzo ciekawa i barwna, o pięknych krainach i baśniowych istotach. Ciekawość świata wraz z inteligencją kazały podążać Cadenowi za czymś nieuchwytnym, a także nieznanym, dlatego pociągała go wiedza tajemna, a gdy Henry zaginął, miał nadzieje, że rozwiążę tę zagadkę.
Wrażliwość pomaga mu uchwycić subtelny aspekt życia na swoich kartkach, gdy tak zawzięcie rysuje. Relaks znajduje również nad wodą, a także w niej, lubi pływać. Jest sympatyczny, lubi zwierzęta, szczególnie koty. Nie lubi niesprawiedliwości, dlatego pomaga innym w opresji. Jako lojalny przyjaciel, nigdy nie zawiódł. Potrafi dotrzymać obietnicy. Bywa też odważny, przez co pakuje się niepotrzebnie w sytuacje, które nie zawsze wychodzą mu na dobre.
Tak naprawdę w głębi duszy jest osobą, która wszystko bardzo przeżywa, ale nie daje po sobie tego poznać. Zawsze wychodzi na silnego chłopaka, który chce wszystkim pomóc, co nie bywa dla niego dobre. Jest trochę naiwny i ufny, ma dobre serduszko, przez co łatwo go zmanipulować i wykorzystać.

Wspomnienia są wyblakłe jak stare kartki dziennika dziadka Henryego, na których starannie zawsze coś zapisywał, ale nigdy nie chciał zdradzić swojej wielkiej tajemnicy — Caden zapytał tylko raz, ale gdy nie uzyskał odpowiedzi od staruszka, postanowił więcej nie drążyć tematu. Zawsze był cierpliwym, ułożonym dzieciakiem, ciekawskim, ale szanował swojego dziadka, który zawsze mu powtarzał, że wszystkiego dowie się w odpowiednim czasie. Tak więc na swoje dziewiąte urodziny otrzymał bursztynowy kompas od Henryego. Nic to jednak nie wyjaśniło, ponieważ nic nie zostało powiedziane, a przedmiot został dawno zapomniany i wrzucony w szufladę na zabawki, o których Caden z czasem zapomniał, gdy dziadek zaginął bez wieści.
Babcia została sama w wielkim mieszkaniu na przedmieściach Glassville, dlatego chłopiec częściej tam zaglądał, a im dłużej przebywał w domu swoich dziadków, tym więcej tajemnic odkrywał.
Pewnego letniego wieczoru na strychu odnalazł księgi, stare z pożółkniętymi kartkami, zawierały one wiedzę okultystyczną, która wtedy bardzo wciągnęła młodego chłopaka w świat dziwnych rytuałów i istot. Niestety dziennika Henryego nie znalazł, ale uważał wtedy, że odkrył naprawdę coś ciekawego, uciekając od szarej rzeczywistości.
Zapracowani rodzice nie martwili się o Cadena, ponieważ chłopak nigdy nie sprawiał kłopotów, dobrze się uczył, miał też talent, poszedł do szkoły średniej na kierunek rysunku. Tato, jak i mama byli bardzo z niego dumni. Frank trudnił się wyrobem szkła zaś Meredith, zajmowała jedno ze stanowisk w Forvax Public Health, na produkcji leków. Mieli pieniądze i stać było ich na wynajem ładnego mieszkania w kamienicy w Glassville.
Po dziwnym zniknięciu dziadka i milczeniu całej rodziny Caden sam zaczął trochę zaniedbywać naukę, pogrążając się w tajemniczych okultystycznych księgach Henrego, odnajdując swój bursztynowy kompas, który dostał w spadku, zagłębiał się w rejony nieznane, praktykując w ciszy dziwne rytuały.