Domhnall

Wygląd zewnętrzny:


Domhnalla charakteryzują dwa style, zależne od tego w jak intensywnym stopniu pochłania go jego praca.

Poza swoim laboratorium preferuje stylowy ubiór, składający się na drogie koszule oraz wygodne marynarki i płaszcze, zawsze w ciemnych kolorach. Do tego skórzane buty i bawełniane, cienkie rękawiczki. Włosy starannie zaczesuje do tyłu. Jest dość wysoki, co tylko bardziej uwydatnia jego wychudzenie, bo nawet gdy przykłada się do swojego wizerunku, to nie jest w stanie ukryć podkrążonych oczu, zapadniętych policzków ani niezdrowo bladej cery. Długi i ostro zakończony nos ozdabia podłużną twarz o wąskich wargach. Na wyjścia zdarza mu się założyć soczewki.

Jest to wizerunek specjalnie wykreowany dla potrzeb wpasowania się  w środowisko otaczających go ludzi i sprostowaniu ich oczekiwań. Swego rodzaju zbroja, odbijająca krzywe spojrzenia i łagodząca niezręczne sytuacje.

Sprawa ma się zgoła inaczej, jeśli Domhnall nie musi się przejmować pozorami. Nosi wtedy luźne ubrania - za duże bluzy i spodnie dresowe. Swoje czarne, kręcone włosy zaś pozostawia samowoli, a jeśli za bardzo mu przeszkadzają to co najwyżej zepnie grzywkę, by nie wchodziła mu do oczu. Gdy wpada w ciąg pracy zdarza mu się niechlujnie zapuścić włosy i zarost. W tym stanie soczewki zastępują okulary.

Wszystkie jego ubrania są z bawełny, jest bardzo uparty pod tym względem.

Jednak nieważne, w którym stanie się go zobaczy, niezmiennie jedna rzecz jest nieodłączna i charakterystyczna - czarna laska ze srebrną rączką w kształcie raptora (ukłon w stronę jego iguany). Jest to nie tyle co modne akcesorium, a niezbędna pomoc, bowiem Don jest niepełnosprawny i mocno kuleje na jedną nogę. Nikt nigdy nie widzi jego lewej kończyny, ale jest pokryta bliznami po wypadku samochodowym.

Charakter:


Domhnall jest ekstremalnym introwertykiem. Posiada wiele zainteresowań, którym poświęca całą swoją energię i czas, a te rzadko kiedy wymagają towarzystwa ludzi. Nawet gdy musi pracować nad badaniami w drużynie, jest zazwyczaj zdystansowany. Jego koledzy naukowcy, z którymi był zmuszony współpracować nad projektami, nie jeden razy składali na niego skargi, głównie traktujące o jego niesympatycznym nastawieniu. Tendencje do nadużywania sarkazmu również były nieraz wspominane. Dom nie jest nieuprzejmy z wyboru, ale od zawsze miał problemy z komunikacją. Wysławia się monotonnie, używając zaburzonego rytmu i intonacji wypowiedzi, często nie akcentując najbardziej ważkich słów. Wyraża się w specyficzny sposób, używając oficjalnie brzmiących zwrotów i wtrącając w swoje wypowiedzi naukowe ciekawostki. Prowadzi to często do nieporozumień. Jego mimika również nie zawsze odzwierciedla jego rzeczywistych emocji. Wydaje się, iż jest znudzony, bądź nawet i zły, gdy tak naprawdę może być zwyczajnie zamyślony. Nie znaczy to jednak, iż jest bez emocjonalną bestią. Wszystko to wynika z braku umiejętności rozumienia podtekstów komunikacyjnych. Kiedy jest zmuszony do interakcji z innymi zdarzają mu się niezręczne sytuacje, nawet jeśli stara się być otwarty i towarzyski.

Kolejnym powodem, dla którego Domhnall stara się unikać kontaktu z innymi jest jego łatwowierność. Miał już wiele nieprzyjemnych sytuacji, gdzie wziął czyjeś słowa zbyt dosłownie, tylko po to, by potem zostać wykorzystanym lub wyśmianym. Don nie zawsze jest w stanie wyłapać żartobliwy, bądź o podwójnym znaczeniu, ton wypowiedzi.

Momentami bywa zanadto dramatyczny. Używa wówczas wyolbrzymionych gestów i dramatycznego tonu głosu. Sam nie jest pewien dlaczego to robi, czasami myśli, że to zabawne, a czasami prawdopodobnie nadrabia swoje braki w ekspresyjności w innych sytuacjach.

Ojciec wymagał od niego, by udzielał się towarzysko, ale kończyło się to przeważnie czyimś oburzeniem i nieporozumieniem.

Jedyną bliską mu osobą jest jego matka. Kobieta jest w stanie wegetatywnym i Donny zrobił wszystko, by zapewnić jej jak najlepszą opiekę. Stara się odwiedzać ją jak najczęściej w wolnym czasie. Poza nią, przywiązał się jedynie do swojej iguany.

Potrafi kompletnie się zapomnieć i zamknąć w laboratorium czy studiu nawet na kilka dni. Zazwyczaj puszcza wtedy jak najgłośniejszą muzykę, np. Dubstep i nie zwraca uwagi na resztę świata. Zapomina o spaniu dopóki dosłownie jego ciało nie traci przytomności z przemęczenia. Jedzenie również jest problematyczną kwestią. Po wielu latach nauczył się wreszcie przygotowywać przekąski na zapas, ale zazwyczaj kończy się to dniami na niezdrowym jedzeniu, o ile w ogóle sobie przypomni, że wypadałoby coś zjeść. Nawet poza swoim intensywnym trybem pracy jest dość specyficzny przy wyborze posiłków. Jest wyjątkowo wybredny i nie tknie czegoś, co mu się nie podoba w smaku, zapachu czy nawet teksturze.

Jego tendencje do obsesji mogą skutkować niezdrowymi odruchami. Przykładowo, gdy jeden z profesorów na uczelni nie pochwalał zachowań Domhnalla, młody mężczyzna nie mógł przestać myśleć o tym, co zrobić, by go zadowolić. Skutkowało to prześladowaniem i później zakazem zbliżania się narzuconym przez sąd. Donny nie miał żadnych oporów, by używać nielegalnych środków pozyskiwania informacji, takich jak włamanie się do skrzynki mailowej profesora i zdobycie oraz nadużycie dostępu do jego kont bankowych. Z dnia na dzień profesor stracił oszczędności swojego życia. Domhnall zarzeka się, że nie miał z tym nic wspólnego. Ani również z rezygnacją nauczyciela tego samego dnia, w którym wyciekły jego kompromitujące zdjęcia, sugerujące nielegalne dewiacje seksualne. Czy Donaldowi udało się zmienić zdanie profesora? Nie. Ale czy otrzymał lepszą ocenę? Owszem.

Jedyne czego nigdy nie zapomina to leków przeciwbólowych. Bywają dni, kiedy lewa noga sprawia mu wiele bólu i wówczas połyka tabletki jak cukierki. Nie zwraca uwagi na to ile ich spożywa i się tym nie przejmuje.

Już jako dziecko był dość chorowity, a obecny tryb życia w żadnym wypadku nie sprzyja poprawie jego zdrowia. Tym również się nie przejmuje.

Na studiach poznał kilka osób, które tolerowały jego ekscentryzm. Gdy czuł się swobodnie w ich towarzystwie pozwalał sobie na wygodny ubiór, ale przede wszystkim potrafił rozgadać się godzinami na jakikolwiek temat, który w danym momencie go interesował.

Najważniejsza jest dla niego nauka. Nie ma hamulców moralnych i szczerze wierzy w myśl “po trupach do celu”. Swoją własną wartość bardzo ściśle wiążę ze swoimi projektami. Jest słaby fizycznie i uważa, iż jego jedynym atutem jest jego umysł i to co potrafi stworzyć. Porażki przyjmuje źle, ale jest za to wytrwały i próbuje aż do skutku, nie zważając ile zajmie mu to czasu i energii. Wiążę się to jednak z wyraźną utratą nastroju, doprowadzając nawet do tego, iż wydaje mu się, że mowa wymaga od niego zbyt wiele wysiłku i jest zmuszony do posługiwania się innymi formami komunikacji - takimi jak język migowy czy pisanie.
Oczywiście fizycznie jego głos normalnie funkcjonuje, jest to bardziej blokada mentalna. Może zmusić się mówienia, jeśli sytuacja tego wymaga, ale wówczas będzie preferował ciszę i lekką mowę.

Jest przywykły do luksusów i nie do końca zdaje sobie sprawę, że nie każdy prowadzi tak wygodne życie jak on. Nie jest to coś nad czym kiedykolwiek się zastanawiał i gdy spotyka się z ludźmi z innych sfer często jest zdezorientowany ich brakiem obycia.

Świat postrzega we wzorcach. Uwielbia doszukiwać się ich w liczbach i otaczającym go środowisku.

Z powodu traumatycznej relacji ze swoim ojcem, Don wyrobił niecodzienny wstręt do luster. Widzi w nich bowiem mężczyznę z maską byka - jest to personikacja jego lęku z dzieciństwa przed okrutnym rodzicielem. Aparycja nawiedza go również we snach, które po przebudzeniu wyraźnie pamięta.

 

Historia