Itward

    Imię:  Itward
    Nazwisko:  Po co ono komuś kto został wymyślony?
    Pseudonim: 7463-b.
   Wiek: 30 poza snem. Z jego osobistej perspektywy minęły wieki od jego narodzenia, choć moment w którym faktycznie wystąpił w śnie był bardzo krótki
    Rasa: Zjawa senna
    Ranga: zapomniany
    Miejsce zamieszkania: Cyrkowisko w krainie luster
 
    Moce:
+Itward potrafi się teleportować do miejsca w którym był 24 godziny temu, nawet między wymiarami, choć wymaga to dodatkowego (1 posta) skupienia. Jest to moc odziedziczona w pewnym sensie, od innej zjawy sennej która została złapana przez inne, nie świadome że same nimi są zjawy identyfikujące się jako członkowie Morii i przemielona w cyrkowca.
+Każdy kto zobaczy co jest pod tego maską dostaje zawału, mdleje, wymiotuje lub w najlepszym przypadku - brudzi sobie spodnie i wybucha w nim panika. Tyczy się to też jego samego. Jednym z powodów dla którego zakłada maskę jest obawa przed lustrami.
+Chwilowa niewidzialność. Moc rasowa, której sam nie rozumie, tak jak swojego pochodzenia. Od kiedy wyszedł ze snu, lub według jego teorii: cofnął się w czasie, zaczął migać pojawiając się i znikając, co uznał za jakąś formę paradoksu. Ostatecznie udało mu się nauczyć kontrolować nad mocą choć nie potrafi jeszcze wyczuć dokładnego momentu gdy efekt się samoistnie skończy.
 
    Umiejętności:


-Akrobatyka. Prócz dodatkowej przyczepności gwarantowanej dodatkową parą rąk, i fakcie iż może włożyć nogi do brzucha mocno się tym samym kompresując, Itward jest dość skocznym i szybkim stworzeniem, co pozwoliło mu przeżyć w koszmarze w którym ukazał się Streicherowi. Wychodząc z niego, w cyrku miał czas by podszkolić swoje zdolności.


-Wiedza: Część kodów Morii i Dowództwo SCR. Narodzony w śnie o alternatywnej rzeczywistości jakże podobnej do tej realnej, torturowany przez pierwszą z wymienionych organizacji i widzący raporty i wojnę powiązane ściśle z tą drugą, sporo się o nich dowiedział, choć nie wie które z tych faktów były uproszczeniem na rzecz snu, a które dokładnym odwzorowaniem realiów.


-Nożownictwo. Gdy Itward wyszedł ze snu znalazł się w zupełnie nowej rzeczywistości. Musiał się w niej odnaleźć. Mówiąc wszystkim, zgodnie z swoim przekonaniem, że jest cyrkowcem trafił do... cóż, cyrku. Nauczył się w nim wielu rzeczy, w tym przedewszystkim tego jak obsługiwać się nożami. Obecnie równie dobrze jak nimi potrafi rzucać kartami, a dzięki dodatkowym ramionom jest jednym z najlepszych żonglerzy w cyrku.


    Wygląd zewnętrzny: Itward jest bezpłciowym bytem o czterech wychudzonych ramionach, Robaczo paczykowatych zielonych nogach jak u konika polnego, korpusie jedzonym nieustannie przez owady i lewitującej nad nim obracającej się ciągle w lewo głowie w kształcie piramidy posiadającej 4 ściany, z czego każda z nich jest udekorowana własną twarzą z okiem po środku. Jego groteskowe ciało było obiektem wielu żartów, zwłaszcza że niczym go nie zasłania, z wyjątkiem głowy tak brzydkiej, powyginanej, pełnej ropni i strupów, iż błogosławieństwem jest to że zasłania ją czerwoną, udekorowaną w satanistyczne, alchemiczne i całkowicie przypadkowe czarne symbole maską, odsłaniającą jedynie oczy. Jedna para rąk jest zwrócona do przodu, a druga do tyłu Itwarda, co w połączeniu z dwustronnymi stawami w nogach sprawia iż może zmieniać kierunek chodzenia równie szybko jak wypowiedzieć słowo. Warto zaznaczyć że każde z tych ramion należy do inny "rasy" ludzkiej, skóra jednej przypomina tą azjatów, drugiej po tej samej stronie skórę mieszkańców afryki, a lustrzane miejsca zajmują  ręka z europejską, bladą cerą i ramię o kolorze śnieżno białym. Robaki z jego brzucha nigdy poza niego nie wychodzą, a wyciągane odlatują z powrotem, lub wgryzają się w skórę tego kto ich dotyka. Płacze rzadko, jednak jeśli mu się to zdarzy można zaobserwować iż zamiast normalnych, przejrzystych łez z jego oczu płynie krew

    Charakter:
Itward jest dość skrytym i tajemniczym bytem, nie często dzielącym się swoimi ambicjami i poglądami z innymi, jednak po dłuższej rozmowie - dość przyjaznym i inteligentnym. Lubi stosować wyszukanych form grzecznościowych, i nie często spotykanych sformułowań, choć jeśli zobaczy iż to rozmówcę przytłacza może użyć też wieśniackiej rodem gawędy. Zazwyczaj próbuje być wobec wszystkiego obojętny, i nie dać po sobie znać innych uczuć niż radość (choć to głównie po to by innym się udzieliła), i choć da się go rozłościć oraz dość poważnie zasmucić, wydaje się być pozbawiony odrazy i strachu. Często rozmawia z karczmarzem w „kościołamaczu” i wymienia sobie u niego żebra. Nie należy co prawda do rzadnej z śmietanek towarzyskich, nie posiada też zbyt wielu przyjaciół, jednak zawsze chętnie pomówi z tymi którzy dosiądą się obok niego. Wita i traktuje każdą przypadkowo przechodzącą obok niego osobę jak conajmniej znajomą, i czasem na rozweselenie potrafi spłatać kilka figli odwiedzającym upiorne miasteczko, które według niego powinno być nazwane „Wesołym Inaczej”

 Historia:
Wszystko zaczęło się w laboratorium, które miało być wyśnione przez Streichera. Stworzony z Marionetki i Marionetkarza wierzących że są rodzeństwem i próbujących wieść spokojne życie pod przykrywką ludzi, Sennej zjawy będącej dziwacznym Zegarmistrzem oraz jednego z badaczy, który powiesił się nie mogąc znieść kierunku w którym szła organizacja do której należał i pracy, był przetrzymywany w celi gdzie raz po raz rażono go prądem oraz odcinano to i owo, bez znieczulenia czy środków usypiających. Wraz z początkiem koszmaru, nadeszła jednak nadzieja. Jednej z hipnotyzujących bestii udało się wejść w kontrolę nad strażnikiem, i wmówić mu że miał ją zabrać na testy. Udusiła go krótko po otwarciu drzwi a następnie korzystając z jego karty poczęła otwierać pobliskie klatki, w tym tą Itwarda, który odrazu rzucił się do walki o wolność. Jego głowa była wtedy pokryta bandażem, który szybko rozdarł, aby wzbudzić w wrogach strach. Szybko ewakuowano badaczy a sam śniący miał wkroczyć do akcji aby pojmać lub zneutralizować obiekty które uciekły. Jednak wszystko mu nieszło. Najpierw został posłany do gleby przez istotę która zmieniała swój zewnętrzny wygląd i głos, zostając przez nią zwabionym do jednej z cel pod pretekstem zbadania zabezpieczeń. Potem nie zdążył obronić swego szefa przed atakiem czegoś co przypominało gigantycznego humanoidalnego żuka o dziesięciu rogach i mocno sponiewieranych kruczych skrzydłach, a na koniec okozało się że jedna z osób z którą prowadził akcję była lunatykiem i agentem czarnej róży, który postanowił posłać o pomoc dla cyrkowców gdy przewodniczący organizacji MORIi umarł. Wrogie jednostki zaczęły zalewać teren i wtedy nadeszło spotkanie z trójkątogłowym Itwardem. Zabiwszy dziesiątki ludzi padających w tym przerysowanym groteskowym wydarzeniu jak muchy, dotarł do osoby która nadzorowała jego tortury i wrzeszcząc na nią wyrwał jej sercę. Dla Streichera to był koniec snu. Nie dla Itwarda. Ten po zabiciu jednego z dowódców organizacji która go torturowała musiał jeszcze trochę poczekać. Został szeregowym w SCR’ze jak wszystkie uratowane tamtego dnia cyrkowce, jednak choć wszyscy byli tam dla niego mili, i dano mu maskę nie sprawował aktywnie swej funkcji. Zaczął dostrzegać sens tych wszystkich łapanek, patrząc jak świat ludzi zostaje niszczony i plądrowany dla innych ras. I w cale mu się to nie podobało. Dopiero gdy wrócił do zgliszcz laboratorium w którym go stworzono, i zaczął przeglądać ocalałe notatki, coś nagle go wypchnęło, i pojawił się w innym świecie. Prawdziwym świecie luster. (Streicher bojąc się go na siłę próbował wyrzucić Itwarda z pamięci, i wkońcu mu się to udało). Adaptacja nie zajęła mu długo, lecz choć był tutaj nie raz jako szeregowiec róży, wszystko wyglądało jakoś... realniej? Mniej fantastycznie i strasznie? Wydawało mu się że za nim coś go tu przeniosło, w lustrzanym świecie istniał niemal tylko jego pokój. A tu proszę, świat równie duży jak ten ludzki, a może i większy. Stworzył kilka teorii na temat tego co mogło go wyrzucić, i został przy tym że był to jakiś artefakt, który przeniósł go w czasie. Zaczął podróżować, i pytać innych o pracę a z powodu wyglądu i przekonań o sobie trafił do cyrku.  Mieszka w nim iż od około dwóch lat, i dobrze się zadomowił. Wraz z stablinym życiem jednak, zaczął knuć plany. Plany jak niedopuścić do tragedii jaką widział w alternatywnej przyszłości...