Jonathan Collins

Imię: Jonathan Maxwell
Nazwisko: Collins
Pseudonimy: Wszelakie zdrobnienia jego imienia - Jon, Jonty, Jonny, Nathan itp.
Wiek: 29 lat
Rasa: Człowiek
Ranga: Detektyw
Miejsce zamieszkania: Świat Ludzi

Moce: Brak
Umiejętności:

Broń palna - Mężczyzna posiada zdolność obsługi oraz skutecznego strzelania z krótkich pukawek, takich jak pistolety czy mniejsze karabiny maszynowe. Zna się również na aktualnym uzbrojeniu wojsk brytyjskich;
Sztuki walki - Nie jest mu obca samoobrona, podobnie jak wszelkie chwyty oraz uderzenia z nią związane. Głównie skupia się na poznanym już za młodu boksie oraz krav maga, które regularnie trenuje w wolnym czasie;
Wyostrzone zmysły (umiejętność bierna) - Łatwiej wyłapywać mu szczegóły w czyimś ubiorze, zmiany otoczenia czy wyróżniające się elementy pobliskiego środowiska w jakiejkolwiek formie. Można powiedzieć wprost, iż ze względu na nabyte doświadczenie w świecie śledczych, jego zmysły działają na podwyższonych obrotach,... szczególnie podczas wykonywania roboty;
Silna wola (umiejętność bierna) - Nie wiadomo czy jest to związane z jego przeszłością w wojsku czy to ze względu na nieugięty charakter, aczkolwiek Jonny należy do istot silniejszych psychicznie. Cecha niebywale przydatna w jego zawodzie, jak i przy sytuacjach podbramkowych. Trudniej wydobyć z niego informacje w formie tortur albo przesłuchania. Odporność na moce kontroli umysłu nie jest znana;
Perswazja - Dar przekonywania czy zwyczajna umiejętność negocjacji? Nathan posiada je obie, skupiając się przede wszystkim na wszelkich formach przemawiania do ludzi oraz prowadzenia przesłuchań celem wyciągnięcia odpowiednich informacji z zatrzymanych. Umiałby pewnie sprzedać umierającemu ubezpieczenie na życie. Nie wiąże się to jednak z uwodzeniem. Tego nie potraf jako zatwardziały śledczy;
Tropienie - Podstawowa zdolność powiązana z jego pracą, czyli wyszukiwanie wszelkiej maści poszlak przy użyciu własnych zmysłów lub sprzętu takiego jak komputer, lupa i tym podobne. Zdolność, z której mężczyzna korzysta najczęściej, tuż obok perswazji. Jego wtajemniczenie w tej sztuce obejmuje znajdywanie dowodów zbrodni, ale też tych mniej kryminalnych np: zdrady małżonków. Nie obejmuje ta umiejętność śladów istot nadprzyrodzonych, o których detektyw nie ma pojęcia;


Wygląd zewnętrzny:

Przykłady strojów: 1, 2, 3, 4

Mierzący około 188 cm wzrostu, chłopak definitywnie daje obraz człowieka poważnego i z dystansem do otoczenia. Nie ma niezwykłych muskuł czy ponadprzeciętnie wyglądającej sylwetki, aczkolwiek ubranie skrywa całkiem wyćwiczone ciało. Wagowo trudno podać dokładną wartość, choć waha się ona pomiędzy 80 - 85 kilogramami. Skórę ma bladą, niemalże alabastrową na tle karnacji wielu mieszkańców Glassville, toteż oblicze ma zarazem urodziwe i delikatne z pozoru, a zatem wpisuje się w popularny kanon piękna. Włosy o barwie ciemny blond z reguły są przystrzyżone krótko, choć najbardziej wybijającą się cechą na tle innych są… jasnoniebieskie, prawie błękitne oczy. Barwa nie jest typową dla większości przedstawicieli rasy ludzkiej, ale możliwa. Collins nic nie wie o dokładnej genezie takich genów. Mógł to równie dobrze być czysty przypadek w formie posiadania takiego koloru tęczówek przez jednego z jego przodków.

Kwestia ubioru też jest charakterystyczna, a wynika ona z upodobań detektywa. Stara się zachować elegancję gdziekolwiek się pojawia. Z tego względu przeważnie ubiera się w brązowy, ciemny lub granatowy garnitur z białą koszulą oraz czarnym krawatem i kamizelką w tym samym kolorze, co marynarka. Do podróży w terenie zarzuca jeszcze na siebie skórzany płaszcz (również w ciemniejszych odcieniach) oraz podpasowaną fedorę, a dzieje się tak, gdy okolicę opanowuje brytyjska pogoda w formie masywnego deszczy czy obniżej temperatury powietrza. Wygląda na to, że facet docenia modę sprzed wieku, a więc niekiedy może wyróżniać się z otoczenia niczym postać z książki. Prawdziwy śledczy jak widać. W wolnym czasie ubiera jasny sweter lub skórzaną kurtkę do luźnych dżinsów. Niemniej jednak klasyczny strój albo sportowa odzież to coś rzadko spotykanego u Jona.

Charakter:

Prawdziwa enigma, lecz ma to powiązanie z jego przeszłością. Odbyta służba w szeregach armii UK bez wątpienia odbiła piętno na jego umyśle. Collins niechętnie przedstawia swoje uczucia czy emocje szerszemu gronowi znajomych czy przyjaciół, o ile tych faktycznie posiada. Dzieje z czasów bycia członkiem armii skrzętnie ukrywa przed publiką, toteż wszystko zostaje w domysłach tych, co znają Nathana. Jest niebywale introwertyczny oraz samotny z wyboru, bacząc po jego zainteresowaniach, wraz z zachowaniem na co dzień. Rozmowy mężczyzny zazwyczaj wynikają z inicjatywy innych, z wyjątkiem tych dotyczących pracy w wydziale kryminalnym. Niechętnie wybiera się na piwo po robocie czy umawia na randki. Prawdę mówiąc… chyba żadna z tych rzeczy nie istnieje. On pracuje, ćwiczy, poświęca się swoim nieznanym hobby… I tak w kółko.

Nigdy nie bierze nawet urlopu, ciągle wspierając funkcjonariuszy w coraz to nowszych sprawach dla śledczych. Uśmiech pozostaje bardzo rzadkim zjawiskiem, występującym na jego buzi, łącznie z całym szeregiem innej mimiki twarzy. Większość zwie go po prostu pracoholikiem oraz… dziwakiem, który pewnego dnia po prostu zwariuje od tego nienormalnego trybu życia. Ciągle kamienna sylwetka wraz z wyrazem twarzy, okraszone otoczką surowego dżentelmena. Czy bierze jakieś używki? Zdaje się, że nie. Tylko pali papierosy co jakiś czas. Dopóki ktoś nie zajrzy do jego umysłu to wie głównie o jego zawodzie… Wydaje się, że ma sporo tajemnic lub ewentualnych traum, gdzie te zrobiły z niego kogoś zachowującego się niczym jak… maszyna.

Historia:

Urodził się w Londynie jako syn Franka Collinsa oraz Susanne Jacobs, mniej więcej kilka wiosen po ostatniej wojnie w Świecie Luster. Rodzice trudnili się księgowością funduszy inwestycyjnych oraz szeroko pojętą bankowością, zakładając własną spółkę, a następnie dołączając do jednej z większych korporacji na pozycje menadżerskie. Sprawiło to, iż dorastający Nathan nie egzystował w ubóstwie. Starzy mieli pieniądze, aby go wykarmić oraz zapewnić odpowiednią edukację. Wiadome jest, że Jonny w okresie dzieciństwa był hiperaktywny. Można zakładać ADHD jak u wielu dzieci, aczkolwiek nigdy nie został na tej płaszczyźnie przebadany. W każdym razie chłopak chciał podążać za swoim marzeniem bycia… strażakiem, toteż rozpoczął treningi, mając już siedem lat. I to utrzymał, dzięki sile woli, aż po dziś dzień. Rodzice wspierali go w tym działaniach, a co za tym idzie, nie można mówić również o złych metodach wychowawczych wapniaków. Jedyną tragedią w tamtym okresie okazało się nagłe zaginięcie dziadka Jonathana, Garry’ego Collinsa. Wydarzyło się to w czasie, kiedy młodzieniec był już czternastolatkiem. Niestety policja nie znalazła żadnych dowodów porwania czy morderstwa, więc sprawę szybko umorzono czy też wstrzymano dalsze poszukiwania starszego Pana. Rodzina musiała się z tym pogodzić, urządzając swoiste pożegnanie. Do tej pory nie odnaleziono nawet krzty śladu po Garrym.

Niedługo potem przyszło wejście w dorosłość, a z tym ruszenie własnych ambicji oraz planów na przyszłość. Będąc aktywnym w szkole na tle sportowym (bycie kapitanem drużyny piłkarskiej) oraz biorąc udział w wielu przedsięwzięciach typu zawody atletyczne, Jonty postanowił przystąpić do wojska. Czemu? Nie miał wielkiego pomysłu na nic innego. Robił niby dużo rzeczy pod kątem fizycznym, jednakże nigdy nie określił się do końca w żadnej specjalizacji. Armia brytyjska wydawała się dobrym punktem zaczepienia, który da mu motor do pójścia dalej w świat. Egzaminy wstępne zdał na poziomie dostatecznym, choć o jego akceptacji zaważyły przede wszystkim testy psychologiczne. Ku zdziwieniu rekrutującego i egzaminatorów, wykazał się nadzwyczajnym intelektem i umiejętnością zachowania zimnej krwi w trudnych sytuacjach. I w ten oto sposób spędził kolejnych sześć lat pośród innych żołnierzy na poligonach oraz za granicą. W tym okresie nie można znaleźć szczegółowych danych, mówiących o jego poczynaniach w mundurze. Jedynie znane są miejscach misji, do których Jonathan był wysyłany, między innymi: Palestyna, Arabia Saudyjska, Rosja, Stany Zjednoczone, Kanada oraz Japonia. Co działo się w tych lokacjach, pozostaje wielką niewiadomą. Raporty mówią, że wykonywał cele dyplomatyczne… Cokolwiek to znaczy. Niemniej jednak po okresie odbytej służby, Collins powrócił do Anglii odmieniony. Wykazywał objawy PTSD na przeróżne bodźce wzrokowe oraz dźwiękowe, a także zamknął się w sobie niezwykle mocno. Pierwsze z tych objawów dostrzegli Frank oraz Susanne. Chcieli go przekonać do pójścia na terapię, lecz Jonny odmówił.

Po powrocie z zagranicznych podróży, wiedziony falą depresji z narastającą paranoją, postanowił skupić się na tym, co umie najlepiej — kontrolować społeczeństwo. W jakim sensie? Tak to określił, mówiąc, że chodzi o członkostwo w organizacji porządkowej lub militarnej. Stanowisko śledczego mu pasowało jak ulał, toteż ze wsparciem finansowym przestraszonych jego stanem rodzicieli, udało mu się zrobić certyfikat w ciągu roku. Konkurencja na rynku londyńskim była jednak zbyt przyłączająca. Nie brakowało detektywów w jednym z największych miast Wielkiej Brytanii. Co dalej zatem? Trzeba się przeprowadzić. Ruszył wpierw do Newcastle, nie zaznając szczęścia pod kątem zawodowym. Następnie zatrzymał się po kilku miesiącach w Plymouth. Ten tour też zakończył się porażką finansową. Postawił więc całość na jedną kartę, wybierając jeszcze mniejsze miasteczko — Glassville. Wybór całkiem przypadkowy, jednak na razie trafiony. Udało mu się znaleźć mieszkanie oraz postawić swój żywot na nogi. Niedawno nawet otworzył niewielki metraż biura detektywistycznego, a tam samodzielnie przerabia zdobyte dowody przeróżnych zbrodni, którymi się zaczął fascynować, poza innymi, drobnymi zleceniami. Nawiązał ścisłą współpracę ze stróżami prawa, gdyż tak jedynie może piąć się ze swą karierą do góry. Jakoś sobie radzi. Pytanie pozostaje… do kiedy?

Ciekawostki:

- Jego aktualną bronią w użyciu jest Rewolwer S&W mod. 686-3 kal. 357Mag.;
- Nie jest fanem muzyki techno, jak śmie twierdzić jego jeden kolega-policjant;
- Jest chrześcijaninem, a zatem wierzy w Boga oraz rzeczy niewytłumaczalne… podobnie jak duchowość;
- Nic nie wie o Krainie Luster. Słyszał jedynie jakieś bajki czy historie o magii, które niewiele mają wspólnego z prawdą;
- Posiada złote serce do zwierząt, szczególnie psów oraz kotów;
- Zapytany o okres służby w wojsku odpowiada często: “To nie jest już ważne.”;
- Próbował odnaleźć dziadka, co skończyło się totalnym fiaskiem;
- Śpi maksymalnie po 4 - 5h dziennie;
- Poza papierosami, korzysta chętnie z dobroci kawy;
- Ma bardzo ładne pismo;
- Mówi, że nie wie czy potrafi kochać. Temat bliższych relacji jest mu zupełnie obcy;
- Ma ograniczone prawa w porównaniu do przeciętnego krawężnika, toteż jego sfera roboty opiera się na zdobywaniu informacji w “cywilizowany” sposób;