Momo o'Lette

umiejętności

- Walka wręcz - świetnie sobie radzi w walce wręcz, od Keirana nauczyła się kilku sztuk walki typu MMA
- Skradanie się - Momo porusza się niebywale cicho, co pozwala jej na przemykanie bez alarmowania przeciwników.
- Zwinność - jak na Marionetkę jest wyjątkowo zwinna, jej ruchy nie są drętwe, a raczej płynne. Radzi sobie z unikaniem ataków, dostawaniem się na pewne wysokości oraz nie ma problemu z parkourem.

moce

-  Telepatia - Marionetka potrafi porozumiewać się telepatycznie z Marionetkarzem, jeżeli ten znajduje się w tym samym świecie. 3 posty używania na 4 posty przerwy. (kontrakt z Keiranem)
-  Zauroczenie Osoby - (działa 3 posty, potem 4 posty przerwy)
-  Porcelanowe wzmocnienie - całkiem przypadkiem, gdy Keiran tworzył Momo wzmocnił jej porcelanowe ciało swoimi płomieniami. Teraz dziewczyna wykorzystuje to, żeby wzmocnić swoje zmechanizowane części. Pokrywają się one dodatkową warstwą włókna, porcelany, którą ciężko zniszczyć, co zapewnia jej tarczę przed atakami fizycznymi. Nie zapewnia to jednak ochrony psychicznej, jedynie fizyczną, ale i ta oczywiście nie jest idealna. Przed użyciem potrzebuje przygotowywać się przez jeden post, moc trwa dwa posty, a musi odczekać 4, żeby ponowie jej użyć. Wzmocnienie obejmuje 1/2 ciała, tę która jest wystawiona na największe niebezpieczeństwo - mogą to być całe nogi do pasa, bądź korpus od pasa w górę. Z każdym postem trwania tarcza staje się coraz słabsza.
-  Puls elektryczny - dzięki ulepszeniom, którymi została ofiarowana przez Keirana może obezwładniać przeciwników wyładowaniami elektrycznymi przy pomocy swoich dłoni. Puls ten jest porównywalny do paralizatorów, więc działa najlepiej, gdy przeciwnik nie posiada pancerza. Używanie mocy trwa przez 1 post, odpoczynek trwać będzie 3 posty;  postać może oszołomić 2 inne postacie na raz, ale musi je dotykać.

wygląd

Marionetka, na której twarzy zawsze gości delikatny, niewinny uśmiech. Jak na porcelanową laleczkę jest raczej dość wysoka, ponieważ jej wzrost wynosi 162 cm. Określenie wagi jest bynajmniej cięższym zadaniem, części hybrydowe, mechaniczne oraz pozostałości porcelany sprawiają, że Momo na pewno nie należy do lekkich stworzeń. Można by powiedzieć, że jej waga mieści się między 70, a 75 kilogramami. o'Lette posiada czarne, sięgające do ramion włosy. Jej łagodne ametystowe oczy kryją się za wachlarzem gęstych, czarnych niczym węgiel rzęs. Jej skóra jest zrobiona ze sztucznego tworzywa, które ma imitować tę ludzką, ale nie pokrywa ona całości jej ciała. Porcelanowy, prawy policzek, z rysą biegnącą po całej jego długości jest pozostałością po przykrej przeszłości i jedynym dowodem na to, że dziewczyna nadal jest Marionetką, która popełniła, w jej mniemaniu, poważną zbrodnie. Reszta jej ciała jest zmechanizowana, pokryta sztucznym tworzywem. Lekkie krągłości, wyraźne wcięcie w pasie, chude dłonie, oraz małe stopy. Wszystko to daje obraz delikatnej kobiety, którą niestety Momo nie jest, ale o tym wie naprawdę niewielu.

Brzoskwinia w Świecie Ludzi przywdziewa najczęściej zwiewne, czarne sukienki oraz baleriny. Zdarza jej się jednak ubrać w coś bardziej poważnego, wtedy narzuca na siebie koszulę, czarne, eleganckie spodnie przy ciele oraz lakierki.
W Krainie Luster ubiera się białe sukienki z kwiecistymi gorsetami oraz koronkowymi koszulami. Na nogi zakłada białe pantofelki na niewielkim podbiciu. Im więcej kwiecistych motywów, tym lepiej. Przykładowy Ubiór.
Jedyną biżuterią, jaką nosi to maciupeńka imitacja jej klucza, zawieszona na srebrnym łańcuszku na szyi. Swoje miejsce na kluczyk ma dość dobrze zawsze schowane pod ubraniami - znajduje się ono między łopatkami na kręgosłupie.  

charakter

Niewinna, delikatna, słodka. Stworzona przez Keirana laleczka w dniu swoich narodzin prawie momentalnie się w nim zakochała. Nie wiedziała czemu, ale była mu wdzięczna za stworzenie jej, przez co łatwiej jej było się do niego przywiązać. Zawsze miła, wykonująca dane jej polecenia, niewiedząca co to znaczy zwrot "sprzeciwić się". W jej słowniku również nie znajdzie się miejsce na słowo "kłamać", bądź "zdradzić". Jest niezwykle lojalna wobec osób, na których jej zależy.

Ambitna, dokładna, pamiętliwa. Za swój życiowy cel obrała sobie niegdyś stanie się człowiekiem. Brnie w tym kierunku, pomagając na każdym kroku Kei'owi. Choć trzeba przyznać, że przez wydarzenia z przeszłości uważa się za niegodną stania się człowiekiem. Nie znosi niedokończonych spraw, zadań, czy projektów. Wszystko musi być wykonane idealnie, perfekcyjnie, a najlepiej jeszcze - żeby było na wczoraj. Ma też niezwykle dokładną pamięć, więc nie umknie jej żadna złożona przez nią, lub przez kogoś obietnica. Wytknie Ci ją nawet, w delikatny sposób oczywiście, żebyś przypadkiem nie zapomniał, że coś takiego było powiedziane.

Romantyczna, wrażliwa, skryta. Przez miłość do książek, w których pełno było romansów i wiele czasu, który im właśnie poświęcała, obudziła w sobie duszę romantyczki. Uwielbia zapalać wieczorami świecę, siadać przy kominku i oglądać świat za oknem. Nie ma mowy, żeby przepuściła również deszcz spadających gwiazd! Jest osobą niezwykle uczuciową dziewczyną. Nie lubi, gdy ktoś krzywdzi jej bliskich, potrafi się z tego powodu nawet rozkleić, popłakać. Swoje uczucia chowa głęboko w swoim serduszku, w ciszy adorując swojego Marionetkarza. Nie jest pewna, czy jest świadom jej zauroczenia, ale nie przeszkadza jej to.

Zdanie, które idealnie określa Momo - Miękka jak brzoskwinia.

historia

Ten dzień zdawał się od samego początku być naprawdę pechowym. Już z samego ranka Momo stłukła doniczkę, kiedy chciała podlać rosnące w domku kwiatki. Dłonie drżały jej, jak nigdy. Była przestraszona tym, że coś tak banalnego mogło jej się nie udać. Skrzywiła się niezadowolona widocznie sfrustrowana swoją dzisiejszą nieudolnością. Gdyby tylko wiedziała, że to przedsmak przykrości, które mają się im dzisiaj przytrafić pewnie by coś z tym zrobiła. O ile była możliwość odwrócenia tych tragicznych wydarzeń.
Widok żołnierzy MORIA w ich rodzinnym domu sprawił, że dziewczyna momentalnie się schowała. Obawiała się, że jak tylko ją zauważą, to odstrzelą, a ona nie była niezniszczalna! Nawet jeśli była stworzona z lepszej jakości porcelany, tak nadal się bała, że przy niewielkim upadku się pokruszy i dołoży pracy Kei'owi. A tego naprawdę nie chciała.
Przemknęła do pokoju Marionetkarza, z którym była związana kontraktem w odpowiednim momencie. Tak jak udało jej się rozbroić i obezwładnić innych żołnierzy, tak ten mierzący w stronę Keiran'a bronią sprawił, że w niej zawrzało. Nie wiedziała czemu aż tak bardzo była rozwścieczona, ale nie miała zamiaru pozwolić, żeby jakakolwiek krzywda stała się mężczyźnie, który ją stworzył. Zaatakowała żołnierza, tak jak i poprzednich, ale trzeba przyznać, że nie był to udany atak. Mężczyzna uderzył Marionetkę w twarz, pozostawiając na niej długą rysę, tym samym przewracając ją na ziemię. Momo potrzebowała kilku chwil, żeby się podnieść i znów spróbować obezwładnić zwiadowcę MORIA.
Kilka chwil, zajęło to dokładnie kilka chwil, żeby Brzoskwinia zrobiła coś, czego żałować będzie już do końca życia. W ostatniej możliwej sekundzie, gdy mężczyzna celował w nią bronią, wytrąciła mu ją z rąk i używając jej strzeliła mu między oczy. Nie chciała tego robić, wymagała tego sytuacja, bo gdyby tego nie zrobiła, żołnierz skrzywdziłby Keiran'a, jednak od tamtego momentu doskonale wiedziała, że już nie zasługuje na stanie się człowiekiem.
Jej nierozwaga niestety mocno ją zgubiła, bo już wróciła do Marionetkarza przekazując mu broń, a zza drzwi wyłonił się jeszcze jeden żołnierz, który nie wahając się strzelił w stronę Momo. Jej porecelanowe ciało w kilku miejscach pękło, rozpadając się w momencie, gdy opadła na Keirana. To było jej ostatnie wspomnienie z tamtego dnia, bo przez kolejnych kilka miesięcy nie budziła się, tkwiąc w śpiączce, jeśli można to tak nazwać.

Obudziła się, biorąc głęboki wdech. Nie było to proste, czuła niebywały ból i ucisk w klatce piersiowej, a ruchy miała ograniczone. Przez pierwszych kilka chwil nie była w stanie otworzyć oczu, miała wrażenie, że popsuła się, na dobre. Że nie nada się już na nic swojemu Marionetkarzowi, że ją pozostawi, bo nie jest możliwe doprowadzić ją chociażby do stanu używalności. Gdy jednak powieki powoli zaczęły się podnosić, a ona dostrzegła otaczającą ją jasność odetchnęła cicho. Spróbowała podnieść jedną, potem drugą dłoń, ale gdy poczuła opór momentalnie przechyliła lekko głowę, próbując rozgryźć co nie pozwala jej się poruszyć. Jakimś było dla niej zdziwieniem, gdy Keiran leżał przy niej, trzymając jej dłoń w swojej. Czyli jednak jej nie pozostawił, jednak pozostał z nią i spróbował naprawić? Nawet jeśli zabiła człowieka? Spochmurniała na kilka chwil, gdy naszły ją te myśli. Widok mężczyzny jednak sprawił, że na jej licu pojawił się łagodny, słodki uśmiech, a w głowie rozbrzmiały słowa: "Wszystko będzie dobrze."

Brzoskwinia nie pozwoliła na całkowitą zmianę jej ciała na mechaniczną. Musiała pamiętać o tym dniu, musiała pamiętać, że postąpiła źle, że zabiła kogoś, kim chciała się stać. Teraz zależy jej tylko na pomocy Keiranowi i na zadośćuczynieniu.