Agasharr Rosarium

Imię

Uwielbiający grę (teatr wszędzie dostrzega)
Imion posiadł wiele, przed zmianą rzadko ostrzega.
Najprawdziwsze rzadko używane – lustrzane,
(W świecie luster wyłącznie wykorzystywane)
Brzmi Agasharr, lecz używa go pod warunkiem:
„Nie grać”, a często innym podąża kierunkiem.
Jeśli udaję mitologią się podpiera.
Na grece, łacinie zazwyczaj się opiera.
Nierzadko Aleksandrem się nazywa
Choć równie często imienia Konrad używa.
Dalej dziesiątki jeśli nie tysiące innych,

Wiek

Imperia upadają, a stos mędrców płonie.
Dawna chwała zniknęła, dziś wszystko przeminie.
Narodzą się nowe światy dla wieków przyszłych,
A gdzie miejsce dla biednych długowiecznych?
Wszakże nie zawsze są zdolni za zmianą zdążyć.
Starcy rzadko gotowi za modą podążyć.
Konserwatywni głupcy nowościom niechętni.
Nie bez powodu o tym prawie, taki właśnie
Dziwak, który starczy wiek przed wiekami sięgnął,
wyglądem nie więcej niż osiemnaście przeżył

Orientacja seksualna

Jedna tylko orientacja. Jak można przeczyć?
Wyłącznie płeć przeciwną erosem obdarzyć
Może człowiek zdrowy. Jeśli inaczej czyni
Wbrew naturze ludzkiej narodził wielkie winy.
Czym innym pozostałe miłości rodzaje
Jednak tylko gdy o przyjacielskie zwyczaje
oparte, więc ponad niewykraczające.
Tych, którzy związku partnerstwa zwykle szukają
W człeku płci bliźniaczej, problemy poważne mają.
Wszakże chorzy są, leczyć się muszą najprędzej.

Rasa

Upiór z niego żaden, więc czemu jest upiorny?
Przez róg? Przecież róg niewielki, pod włosem skryty .
Nikogo nie chce straszyć, z nazwy jest upiorny.
Arystokratą z racji bogactw mianowany.
(Strojem wspaniałym, zdobnym zazwyczaj odziany,
Od pracy stronieniem, zabaw lubieniem znany.)
Od konfliktów stroni, lecz do pomocy chętny.

Moce

Ogień, który największą siłą niszczenia
w rękach tego wampira, narzędziem tworzenia.
Płomieniem nie jednym, lecz całą tęczą płonie
dając światu ból i śmierć, gdy ciało topnieje,
lecz również ukojenie, nie przez sen wieczysty.
Tylko obrazem pożoga być może. Czysty
ten płomień, który i dobra i zła unika
lecz również wiele innych, gorszych w ciało wnika,
mniej białych, lecz nie zawsze śmiertelnie nieszczęsnych.
Kolejną z jego mocy niezwykle wspaniałych
jest nad umysłem istotek różnych kontrola
Nie trwa wiecznie, lecz wcale nie bezużytecznie
Służy do wielu zabaw umysłu zmienienie.

Umiejętności

Głupcem, kto wieki żyjąc, niczego nie umie.
Tyk nie do tych, co pogrążeni w komunizmie,
Tylko dla posiadł siebie kilkoro zdolności,
Dających niemało ciekawych możliwości.
Najważniejsze? Możliwe, że właśnie jeździectwo
Choć równie ważne dla niego wszelkie szermierstwo
Ćwiczone też niemało dla łowów strzelectwo.
Po za tym jeszcze kilka drobiazgów potrafi,
Lecz to już podstawy, których brak zawsze trapi

+ Magia Światła
+ Zaklęcie Wspomnienia Kamiennej Batalii
+ Anisteras

Charakter

Rozmówca przedni (słów nie szczędzi), lecz jak trudny!
Nie dlatego, że niemiły, ani też nie brudny,
Ani nawet nie nudny, więc jaki? Samolubny.
Egoista – równego jemu znalezienie
Trudne, aczkolwiek nie jest straszny  beznadziejnie.
Pomaga nierzadko, jeśli sobie nie przeczy
Dobra swojego ponad innych nie przełoży.
Gardzi jednymi, za innych złoto wyłoży.
Wszystko to zachcianką wyłącznie dyktowane.
Szanuje osoby ciekawe, białe, czarne,
czy do oceny trudne. Przydatne – to ważne.
Nie jest niemiły i przeczyć temu koniecznie
Trzeba, bo przecież zwraca się zawsze przyjaźnie.
Jednak często zbyt teatralnym zachowanie.
Istotne przeciw sobie nie występowanie.

Wygląd zewnętrzny

Jakże podłe jego różki małe i skryte
Pod śnieżnymi włosami są wiecznie ukryte,
Więc nie widać, iż niewielkie i równie białe.
Twarz maską karnawału skrywana dbale,
Lecz nie brzydka. O rysach przyjaznych oblicze.
Choć zmian jego (teatralnych) nigdy nie zliczę.
Szlachetnych rys twarz jego,  człowieka wielkiego
Choć nieco zbyt chłopięcą jak na lata jego.
Alabaster włosów niezbyt daleko sięga,
Choć wcale nie krótki, bo do uszu dosięga.
O wzroście średnim, stu siedemdziesięciu ośmiu
Centymetrów od ziemi najstaranniej licząc.
Na wszystkie metra części i wagę wliczając
Posiada kilogramów aż sześćdziesiąt – (mało
Lecz nie anorektycznej budowy ma ciało.)
Ubrany strojnie, gotowy na bal wyruszyć
W każdej chwili życia swego, gośćmi poruszyć
Stroju świetności wielkiej z materiału królów.
I dłonie za rękawiczkami zwykł ukrywać,
Tylko twarzy nie przywykł by co dzień zakrywać.

Miejsce zamieszkania

Wszędzie jest u siebie, lecz nie każdy uznaje.
Dlatego też w lustrze stolicę rozpoznaje.
Tam też (w Luster świecie) najczęściej się znajduje.


Historia



ZMIANY W KARCIE POSTACI Z 06.11.2019

Nowe moce
Niewielu potrafi dostrzec białego lisa plątającego się w pobliżu Arcyksięcia, choć jest zawsze u jego boku i nigdy nie oddala się od niego dalej niż na trzysta metrów. Można nazwać go duchem opiekuńczym, widocznym tylko dla tych, którym Rosarium pozwoli go ujrzeć. Sam z siebie jednak nie potrafi wyrządzić żadnej szkody, jest tylko bezcielesnym widziadłem o wyjątkowo psotnym usposobieniu.
Lisi duch ma cztery formy, z których tylko pierwsza - biała - jest nieograniczona, a dwie kolejne ze względu na ich bojowe zastosowanie, mogą być używane w określonych ramach.
Lisi duch jest nieznacznie większy od zwykłego lisia i posiada zawsze dziewięć wspaniałych ogonów.
Posiada własną wolę, jednak to Rosarium decyduje o użyciu mocy i wydaje mu telepatycznie polecenia, które duch musi wykonać.

Błękitna forma
Po przybraniu niebieskiego futra Lis nabiera defensywnego charakteru. Wciąż pozostaje niewidoczny i niematerialny, ale na krótką chwilę jest w stanie stać się istotą w pełni materialną i dostrzegalną dla każdego. W większości wypadków nie jest to celowe, niewidzialny obrońca jest bowiem skuteczniejszy niż ten, którego przeciwnik może dostrzec i bez problemu ominąć. Urzeczywistnienie niebieskiej formy nabiera jednak znaczenia przy właściwym defensywnym zastosowaniu, a więc blokowaniu ataków. Może to nastąpić przez przyjęcie ich na siebie, skierowanie w inną stroną za pomocą łap, pyska. W zależności jednak od ataku dojdzie do absorpcji samej jego siły (ataki fizyczne), bądź magii składającej się na niego (ataki magiczne).
Używanie przez 3 posty po czym 4 posty odpoczynku

Czerwona forma
Czerwony lis jest materialny przez cały czas, gdy ta forma jest aktywna. Ze względu na jego ofensywne właściwości nie istnieje inna możliwość. Wbrew pozorom samo dotknięcie lisa nie powoduje ran, choć przyjrzawszy się można dostrzec na jego futrze płomyki pojawiająca się i znikające w sposób zdający się być całkowicie losowym.
Co nie znaczy, że duch nie jest w stanie zadać obrażeń fizycznych, posiada taką możliwość. Ma ostre kły, pazury i już przez sam fakt, że jest istotą materialną może wchodzić w interakcje z innymi materialnymi bytami. Jednocześnie jednak jego masa jest stosunkowo niewielka. Może się przed nim bronić jak przed zwykłym zwierzęciem, a zadanie mu ran, które skutkowałyby śmiercią powoduje jego dematerializację, która skraca czas używania mocy o jeden post. Prawdziwą istotą mocy jest jednak magiczny płomień, który rozpala się w miejscach ugryzionych, podrapanych lub dotkniętych lisimi ogonami (konieczne jest dotknięcie jednocześnie trzema ogonami, nie wystarczy by te tylko musnęły ofiarę) i dość szybko rozprzestrzenia po całym ciele. Płomień wypala siły. Podczas wypalania ogień powoduje ból podobny do tego, który odczuwa się przy prawdziwych płomieniach. Ogień może zostać ugaszony analogicznie, do zwykłych płomieni, choć nie jest to łatwe zadanie, ze względu na to, że paliwem dla niego są siły ofiary. Wypalenie wszystkich sił zajmuje 3 posty, podczas których dotknięta nim postać staje się coraz słabsza, a następnie ofiara traci przytomność ze względu na osłabienie i ból związany z płomieniami. Nawet gdy ją odzyska będzie odczuwała znaczące osłabienie przez 4 posty od wypalenia sił. Rosarium może przerwać działanie mocy w dowolnej chwili, jednak osoba, której siły zostały wypalone nie odzyska ich w ten sposób.
Używanie przez 5 postów i 5 postów odpoczynku

Zielona forma (Krwawy Pierścień Czarnej Róży)
Lisi duch po przybraniu zielonej formy jest w stanie leczyć rany, absorbować choroby, czy trucizny. Skorzystanie z dobrodziejstwa tej formy wymaga dotknięcia zielonego ducha znajdującego się w zielonej formie. Im poważniejsze rany, tym dłuższy jest czas, który jest potrzebny do ich wyleczenia, natomiast trucizny i choroby przenoszone są zawsze po pierwszym poście - jednak blokuje to dalsze leczenie (na 4 posty).
Leczenie średnich ran zajmuje 2-3 posty, naprawdę poważne wymagają 4-5 postów, by zostać całkowicie uleczone. Lis jednak nie jest w stanie sprawić, że ktoś odzyska utracone kończyny.
Używanie przez 3 posty i 4 posty odpoczynku. (Oznacza to, że najpoważniejsze rany muszą być leczone podczas dwóch użyć)

Ranga: Arcyksiążę

Akcept z przenosinami związany!

Niech wszystko na razie będzie jak po staremu, żeby czasu na z detalami boje nie stracić i grę móc rozpocząć niezwłocznie!

Zatem Miłej Gry!

AKCEPT

Nowe moce zaakceptowane przez Administrację.