Angel

Imię: Angelina

Nazwisko: Kale

Pseudonim; Angel

Wiek: Wizualnie 16

Rasa: Opętaniec

Ranga: Krwawa Zabawka

Miejsce zamieszkania: Kraina Luster

Moce: Telekineza – moc umożliwiająca przesuwanie przedmiotów (i nie tylko) siłą umysłu. Na raz umożliwia udźwignięcie ciężaru równego 300 kg, jednak przy utrzymywaniu takiego ładunku postać bardzo szybko się męczy i potem wymaga odpoczynku (od 1 do 3 postów). Nie jest także w stanie rzucać przedmiotami tak ciężkimi, co najwyżej unieść je w powietrze.
Maksymalny czas używania mocy to 1-3 postów w zależności od ciężaru, im większy ciężar tym moc może być używana krócej.
Przedziały: 3 posty przy łącznie 50 kg, 2 posty do 150 kg i 1 post przy większym ciężarze.
Kontrola zabawek - Za pomocą owych nitek właściciel skrzydeł mógł je kontrolować i być może zwabić kolejne dziecko w ciemny zaułek widokiem słodkiego, „żywego” pluszaczka. (max 5 na raz; na 4 posty, potem 3 posty przerwy)
Pirokineza - władza nad ogniem. By móc użyć mocy, w pobliżu postaci musi znajdować się jakieś źródło ognia
Czas używania 3 posty, czas odpoczynku 4 posty.

Umiejętności: Kradzież - Jedna z niewielu umiejętności pozostałych po dawnym życiu. Często ułatwia w tym Telekineza, z której zresztą często korzysta. Potrafi kraść małe rzeczy takie jak ubrania, jedzenie oraz farbę do włosów.
Podmuchy wiatru - Angel potrafi tylko jedno związane z powietrzem, a mianowicie potrafi stwarzać mocne podmuchy wiatru. Robi to używając swoich skrzydeł. Co prawda nie potrafi, zrobić bardzo mocnej zawieruchy, która zwiała, by obiekt do 50kg, ale mały i chudy człowiek, mógłby już nie wytrzymać.
Walka bronią improwizowaną - Gdy nie ma już niczego pod ręką, żadnej broni, ani białej, ani palnej. Wtedy używamy czegokolwiek co jest pod ręką, czy to deski, czy to kawałku szkła, czy gazurki. Możemy sobie z tym bardziej lub mniej poradzić. Właśnie w tym Angel jest mistrzem. Gdy walczy z silniejszym wrogiem, często bierze przewagę przed podniesienie czegoś z ziemi i walkę tym, o znalazłam przykład. Kiedy Angel walczyłaby z jakąś bestią, a ta by odrzuciła ją kilka metrów w tył gdzie leżał, by na przykład kawałek szkła, deska, albo gazurka, Angel wiedziała, by co będzie najbardziej skuteczne i jak to użyć. Tak właśnie walczy.

Wygląd zewnętrzny: Blada cera (wręcz biała), różni się od reszty twarzy, która jest raczej ciemna. Czarne wciąż pofarbowane włosy i czarny kolor oczu, za którym nie ma prawie, w ogóle białek. Krótko ścięte włosy jak u chłopaka, są cały czas rozczochrane oraz tłuste. Nie zadbane jak u normalnej dziewczynki, a widać, że ścięte ostrym odłamkiem czegoś co się napatoczy. Zazwyczaj szkło, ale znajdą się, też inne materiały, na przykład ostry odłamek metalu. Zwykle pofarbowane na czerwono, ale zdarza się, że na czarno, fioletowo lub grantowo. Angel gustuje, raczej w ciemnych kolorach. Ma bardzo smukła twarz, która jest cała pobrudzona i zaniedbana. W końcu jak ukrywa się, przed innym istotami, to nic dziwnego, że ani włosy, ani twarz, ani ciało nie są zadbane. Kiedy ją więc spotkasz, możesz poczuć od niej dość intensywny zapach brudnego ciała. Po jej sylwetce widać, że jest cała wychudzona. Ręce, nogi, tors, plecy spod tego wszystkiego, albo widać żyły, albo wystające kości. Na plecach za to widać, dość duże, czarne oraz rozgałęzione skrzydła, na których wiszą mutacje zabawek. To, albo misie z urwanymi głowami, albo lalka (przypominająca dziecko) z odnóżami robotycznego pająka, albo ręka wyskakująca z pozytywki. Najróżniejsze dziwaczne zabawki, których nawet nie każdy dorosły, by się przestraszył. Skrzydła wyskakują z dość wystających i zgarbionych łopatek. Dość nizutka, bo 155 cm wzrostu.

Charakter: Angel zmieniła się od czasu, zarażenia. Kiedyś radosna, niewinna i mała dziewczynka, a teraz smutna, agresywna oraz dość niebezpieczna. Ma cechy zarówno dziecięce, które zostały, po dawnym życiu, ale zarazem cechy dojrzałej, dorosłej osoby. Można to zauważyć gdy wyraża swoje emocje. Kiedy się zezłości potrafi tupnąć, nóżką i wybuchnąć emocjami, ale potrafi również porozmawiać nawrzeszczeć na kogoś i spopielić go, albo rzucić nim o ścianę. Tak samo ze smutkiem, wyraża go zarówno, w bardzo dziecięcy sposób: wybucha płaczem i oczekuje, że każdy ją przytuli, ale potrafi również chować w sobie smutek i przeżywać go dość…dojrzale. Nie panuje często nad swoimi emocjami i jak chce, to potrafi cię mocno zranić. Chowa się przed innymi i jest introwertyczką. Wstydzi się swego ciała i wie, że nikt jej nie polubi za wygląd, dlatego też często ucieka przed innymii. Ma o innych osobach złe zdanie, bo wiele razy została przez nie zraniona i to nie tylko psychicznie, ale również fizycznie. Może znajdzie się kiedyś ktoś, kto zmieni przekonanie Angel o innych?

Historia: Angel, bo tak nazywana przez swoją mamę, sama dorastała z nią oraz ze swoim bratem, Jackiem. Bawili się wiele razy oraz taką samą ilość wplątywali się w kłopoty, ale co niewinne siedmio i trzynastoletnie dziecko, może zrobić złęgo? Otóż wiele, od kradzieży, po bijatyki. No dobrze, ale dlaczego to robili? No dość proste, po prostu byli strasznie biedni. Matka niedawno co rozstała się z ojcem, a sama zawsze zajmowała się domem. Gotowała, prała i robiła domowe obowiązki. Nie potrafiła się pogodzić z rozstaniem i dużo, ale to naprawdę dużo piła. Dlatego też Angel razem z Jackiem często wymykali się z domu i coś broili. Kradli słodycze, pieniądze, raz im się udało nawet ukraść zegarek. W sumie to ten zegarek był ich ostatnią kradzieżą, bo to wtedy dostrzegli Jacka, który jak zazwyczaj brał na siebie trudniejsze wyzwania, w końcu był starszy. On zaczął uciekać z tłumu, przy czym pociągnął Angel za rękę. Szybko milicja dowiedziała się, o nich i zaczął się pościg. Uciekli do labiryntu luster, gdzie naprawdę trudno było się połapać, gdzie jest lustro, a gdzie nie. Tak właśnie, gdy biegli Angel zauważyła, że jedno lustro było troszkę mniejsze i widać było pod nim jeszcze mniejsze lustro. Było to jakby lustro złączone w oba, A i jeszcze było czerwone. Co prawda psuło to efekt labiryntu, ale, no cóż mówi się trudno. Tak więc Angel potknęła się o własne sznurówki, prawie, że upadła na lustro. Już miała mieć rozstrzaskaną głowę, gdy okazało się, że lustro nie jest zwyczajne. Było to przejście do świata, o wiele bardziej kolorowego, i pięknego. Zdziwiła się troszkę, bo znalazła się w innym wymiarze? Świecie? Nieważne co to było. Wyglądało, to tak pięknie i tak kusiło, że po krótkim czasie przedostała się tam razem z bratem. Tak właśnie przedostali się do krainy luster.
Im więcej spędzali tam czasu, tym dłużej zachwycała ich ta kraina, ale nie można było tam zostać na zawsze prawda? No Jack sądził, że tak, ale Angel myślała, że nie, że przecież jest tu tak wspaniale i niesamowicie. W końcu było to jedyne miejsce, od dłuższego czasu, gdzie czuła się dobrze. Była to tak wspaniała odmiana, że nie wyobrażała sobie powrotu do Świata Ludzi. No cóż, pokłócili się i to do takiego stopnia, że ta została w Krainie Luster, a ten wrócił do matki, do domu. Bawiła się świetnie poznała nowych przyjaciół, cały czas odkrywała cuda tej krainy i było wspaniale., ale wszystko co dobre kiedyś się kończy prawda? Pewnego razu, Angel została zaproszona, na podwieczorek. Jedzenie było pyszne, lecz najwyraźniej zaszkodziło jej. Zwijała się w pół, ból był tak ogromy, że nie udało jej się dotrzeć się do domu. Zemdlała i obudziła się z strasznymi czarnym skrzydłami, które postrzępiły jej ulubione ubranka, gdy przyjrzała się w tafli jeziora zobaczyła również swoją twarz oraz wychudzone ciało. i te oczy, przerażające czarne oczy. Nie mogła zaakceptować swojego ciała szybko schowała się więc w ciemnej uliczce, by ukryć się przed przechodniami i popłakała się. Czuła smak goryczy i smutku, a zarazem złości na kapelusznika. Poprzysięgła sobie wtedy, że odpłaci się jemu śmiercią i tak też było. To była jej pierwsza ofiara. Od tamtego czasu chowa się w uliczkach i zwykle wychodzi na miasto w nocy, gdy nie ma innych osób.

W trakcie sprawdzania

Akcept

W imieniu Administracji witam po Drugiej Stronie Lustra