Zmieniłaś cały mój świat!

Sybilla czuła się paskudnie w dodatku przez tego idiotę jeszcze jest dziewicą i to jeszcze niechcianą. Co niby upiornej brakuje, że nie zaproponował wspólnego i upojnego wieczoru. Nie mogła tego przeżyć, że wolał skurwysyn inną siksę niż własną żonę. Ahhh niech zdycha skurwysyn jebany pomyślała przed chwilą wtedy łzy nadal leciały mocno z oczu. - A no to jeszcze nie wszystko. Dzięki mojemu mężowi nie czuję się nawet jak kobieta przez to jestem przygnębiona na amen - odparła krótko biorąc kolejny i to duży łyk alkoholu przyjmując do organizmu. W takim momencie poczuła, że to już koniec z nią czuje się narąbana po trzy dupy. Dopiła ostatni łyk drinku i odstawiła na stolik.

Przytulałem ją i dałem się w pełni wyżalić. Uniosłem swoją brew, słysząc, że nie czuje się jak kobieta. Puściłem ją gdy wypiła drinka. Przyglądałem się jej uważnie, nie mogąc uwierzyć, że można się tak szybko upić...przecież to był jeden drink! I do tego nie aż taki mocny.
Postanowiłem jednak spróbować coś innego. Skoro nie czuła się kobietą.
Od tyłu otoczyłem ją ramionami i ucałowałem bok jej szyi - a co Ty na to, żebym to ja pokazał Ci co to znaczy być kobietą, żebyś sobie przypomniała? - powiedziałem, nie wiedząc, że jeszcze nigdy się tak nie bawiła. Bo też skąd! Gładziłem jej brzuch, wsuwając dłonie ostrożnie pod koszulę, chcąc poczuć jej jedwabistą skórę. Lekko przygryzałem jej skórę na boku szyi - ja miałem paskudny dzień i Ty też. Co Ty na to, żeby zakończyć to przyjemnie i zapomnieć na chwilę o problemach? Jutro się rozejdziemy i nikt nie będzie miał do nikogo pretensji? - zaproponowałem mrucząc jej zalotnie do ucha i przygryzając je leciutko.
Ja byłem gotowy, na takie zabawy zawsze. Chciałem ja pocieszyć, ale jednocześnie poprawić też sobie humor. Nie robiłem jednak nic co by ją wystraszyło. W końcu nie wiedziałem czy chce czy nie, a do gwałciciela mi daleko. Mogę wykorzystać, ale nigdy nie zgwałcę!
Gdy tylko poczułem, że nie stawia oporu, uśmiechnąłem się delikatnie i jedną dłonią powędrowałem wyżej, wchodząc pod jej stanik i drażniąc ją. Spinała się ale uznałem to za to, że jednak jest z kimś związana, albo że dawno się nie bawiła więc nie przejmowałem się zbytnio - wszystko będzie dobrze - wyszeptałem i odchyliłem jej głowę by pocałować ją głęboko i długi. Drugą ręką zszedłem niżej by sięgnąć jej kwiatu, który jak się pewnie niedługo przekonam, jeszcze był nietknięty. Na razie starałem się ją rozluźnić, by mi się w pełni oddała.

Upiorna po wypuszczeniu z ramion mężczyzny westchnęła ciężko czując, że oczy lekko zaczynały szczypać przez łzy wylane z powodu kretyńskiej kłótni, ale nic na to nie poradzi. Po wypowiedzeniu tamtejszych słów dygnęła delikatnie i wyczuła muśnięcie na boku swojej szyi wydając mruknięcie z ust. Po chwili usłyszała zapytanie co ją nie co zatkało trochę ale nie pokazała tego na rzut oka. - Zgadzam się - rzekła krótko na jego propozycję, na którą przystanęła w tym momencie. - To prawda we dwójkę mieliśmy okropny dzień dlatego uważam, że możemy zakończyć w taki sposób - odpowiedziała nie mogąc skończyć słów jak spoglądała się złotymi oczami w rozmówcę. Gdy zaczynał mruczeć zalotnie i przygryzać były usłyszane pierwsze mruknięcia i jęli upiornej. Nie stawiała w ogóle oporu wtedy poczuła zimną rękę na delikatnej skórze, która zawędrowała pod jej stanik. W danym momencie usłyszała słowa, które pokrzepiły jej emocje, potem odwzajemniła pocałunek jego namiętnie nie chcąc oderwać się słodkich ust. Jedną rękę zaczynała opierać się o powierzchnię łóżka. Sybilla zaczynała się rozluzniac powoli do momentu jak ciało da znać, że jest gotowe.

Widziałem jak kobieta mi się oddaje. Jak poddaje wszystkie co jej robię. To była dość ciekawe, że nawet się nie spięła, gdy dotknąłem czulszych miejsc. Ale z drugiej strony trochę dziwkowate, poza tym, że się dama do mnie nie dobierała i mnie nie kusiła. A przynajmniej nie świadomie. Ciekawe zachowanie, skoro wcześniej tak bardzo się oburzyła, jak zaproponowałem jej wspólną noc, a teraz? Zupełnie inna osoba.
Widząc jednak całkowity brak oporu z jej strony, zacząłem rozchylać jej koszulę, która po chwili wylądowała na podłodze. No cóż...długo to ona jej nie ponosiła. He he. Rozpiąłem sprawnie stanik i skupiłem się na górnych partiach jej ciała. Pieszcząc je dokładnie i niespiesznie. Nawet jeśli była już gotowa, chciałem jej pokazać, że naprawdę może czuć się kobieco. W sumie sam nie wiedziałem czemu.
W końcu przyszła kolej na majteczki i ja zająłem ich miejsce. Musiałem dobrze zasmakować tego zakazanego owocu. W końcu należał do kogoś innego, ale skoro ten ktoś o niego nie dbał to chyba nie mam czym się przejmować. W sumie...to jakoś nigdy się nie przejmowałem tym czy ktoś jest zajęty czy też nie. Po prostu brałem, w szczególności jak panienki były chętne ma jakąś zabawę. W międzyczasie sam też pozbyłem się bielizny dzięki czemu mogła mnie zobaczyć w całej okazałości.
W końcu była gotowa i ja sam uznałem, że nadszedł czas. W międzyczasie na jej licu pojawiły się rumieńce, a w oczach pewna obawa. Ale było już za późno. Ułożyłem ją wygodnie i zawisłem na nią, celując w zakazane miejsce. Uśmiechnąłem się do niej, patrząc jej w oczy - uroczo wyglądasz jaka oddana i zawstydzona - powiedziałem i pocałowałem ją głęboko wykonując pierwsze mocne i niezbyt delikatne pchnięcie.

Francesca nie myślała nad niczym innym chcąc zakończyć ten przeklęty dzień ale jeśli tamten ją zdradził to czemu ona nie może? Co za przeklęty świr i pętak. Na dobrą sprawę wszystko uknuł ojczulek, bo zachciało mu się interesiki z rodem Bel'ver i jeszcze aranżowanie zasranego małżeństwa, które nie powinno mieć miejsca. Strata pieprzonego czasu jednakże po kiego teraz myślę, jeśli zaczyna się być miło i przyjemnie? Upiorna zauważyła jak ją rozbierał partiami wtedy wydała pojedyncze dzwięki z ust. Rumieniła się lekko na policzkach, a złote oczy mieniły przy upiornym. Gdy została dolna bielizna, jednakże jej szybko pozbawił wtedy była zawstydzona przy nim przymrużając oczami i spojrzała się w bok na ścianę na chwilę. W końcu została ułożona na pościeli łóżka czekając na pewny moment, który zmieni jej świat o kilka stopni. - Emm... przestań, bo nie mogę przestać się rumienić przez Ciebie głupku — odpowiedziała krótko, zastanawiając się po co te słowa jeny wtedy została pocałowana przez długi czas. W takim momencie jęknęła czując niezbyt przyjemne pchnięcie że została cnota odebrana. Uroniła pierwsze łzy, gdy czuła nieprzyjemny ból w sobie, jednakże starała się tego nie okazywać to nie potrafiła w takim ważnym momencie.

Zaśmiałem się, słysząc jej słowa. Ciekawe, że tak na nią działałem. Oddawała się komuś obcemu i jeszcze się jej to podobało! No! To ja rozumiem. Ciekawe jaki był ten jej mąż. Pewnie jakiś gruby bufon.
Słysząc jęk bólu oraz widząc łzy, spojrzałem na nią zaskoczony. A więc, ona nie tyle nie pamiętała jak to jest, co w ogóle tego nie wiedziała? Domyślając się, że właśnie odebrałem jej małżonkowi najcenniejszą rzecz jaką mogła mu dać, uśmiechnąłem się okrutnie i lekko wycofałem by ponownie pchnąć. Tym razem jednak nie byłem tak brutalny. Skoro to jej pierwszy raz to muszę ją do tego przyzwyczaić. Nie mogę jej zrażać, ani też dawać powodu by potem mnie posądziła o gwałt.
Poruszając się powoli, stopniowo zwiększając tempo pochyliłem się i znów ją pocałowałem. Lekko ugryzłem ją później w bok szyi, nie zostawiając jednak śladów. Poza tym jednym, którego nie da się zobaczyć gołym okiem - okrutnie się mścisz - wyszeptałem jej do ucha, mając na myśli to, że skoro mąż ją zdradzał to oddała swoją cnotę jakiemuś w sumie pijakowi, ale nie chciałem jej dobijać więc o tym nic nie powiedziałem.
Zarzuciłem sobie w pewnym momencie jej nogi na ramiona, pogłębiając tym samym zabawę. Mogło początkowo znów trochę zaboleć, ale tylko chwilkę. Potem powinna czuć już tylko przyjemność. Miałem zamiar ją doprowadzić, zanim ja skończę. Pokazać, że ma pierwszeństwo w tym. Że jednak nie robię tego by się zaspokoić, mimo iż było to prawdą. Uwielbiałem dogryzać innym, a w ten sposób pokażę, że jestem o wiele lepszy niż od innego rogacza. Pieściłem w trakcie jej piersi i nie tylko. Obdarowywałem pocałunkami, dopasowując tempo do tego co podpowiadało mi jej ciało. Czytałem z niej jak z otwartej księgi.

Francesca tak naprawdę czuła się w tym momencie dziwnie, jednakże nie były to jakieś negatywy w zachowaniu upiornej. Na początku nie wiedziała, że może tak łatwo upokorzyć się w takiej sytuacji, ponieważ była dziewicą niedotkniętą przez żadnego faceta. W takim momencie zaobserwowała ostrożność u upiornego, że nie był już tak brutalny, jak przed chwilą. Upiorna próbowała tłumić dźwięki wydobywane z ust, ale ból ustępował na, tyle że czuła jedynie przyjemność w tej chwili. Odwzajemniła pocałunek podczas stosunku potem mruknęła lekko czując jak ugryzł ją w szyję. Arystokratka po zmianie pozycji czuła chwilowy ból, ale to było jedynie chwilowe i czuła, że za niedługo dojdzie podczas pierwszego stosunku w swoim życiu.

Rozluźniała się. Coraz bardziej jej się to podobało! To był dla mnie dobry znak. Że potrafię zadowolić nawet nietkniętą mężatkę....o matko jak to w ogóle brzmiało. Nie mogłem nawet za bardzo uwierzyć w to co się działo, ale patrząc na to, że faktycznie miała na palcu obrączkę ślubną to trudno było jednak powiedzieć, żeby mnie okłamywała. 
Nagle poczułem tak znajome skurcze oraz jak naciska się na mnie. Tego nie mogła udać. W szczególności z jej brakiem doświadczenia. Uśmiechnąłem się ale tylko przelotnie  - wytrzymaj jeszcze trochę - wyszeptałem i jeszcze trochę przyspieszyłem po czym sam się spiąłem mocno, wbijając po raz ostatni. Wypełniłem ją całą, nie myśląc o konsekwencjach. Byłem naprawdę napalony na nią, nie wiedząc nawet dlaczego. Ale raczej kobieta się nie mogła zorientować, była pijana, a sam o tym nie myślałem co zrobiłem. 
Opadłem obok niej, oddychając głęboko i przeczesałem jej białe włosy. Spoglądałem na nią spod przymkniętych powiek - i jak się podobało? - zapytałem cicho, wyraźnie zmęczony, ale nie odtrącałem jej jeśli potrzebowała się przytulić czy coś. Nie zostawiałem jej też samej. Coś mi mówiło, że powinienem się nią zaopiekować, ale jakoś nie mogłem dojść czemu tak jest.

Francesca zaczynała dochodzić aż krzyknęła z jęknięciem gdy poczuła jak dochodził w niej. Nie mogła na to zareagować, bo była zbyt pijana. Upiorna ciężko oddychała równomiernie po gorącym stosunku przymrużyła złote oczy w delikatnym uśmiechu. - Bardzo mi się spodobało - odpowiedziała krótko chcąc złapać spokojniejszy oddech. Po chwili lekko przysunęła i wtuliła się w niego. Na twarzy Renard zamyślona nie wiedziała co powiedzieć tamtemu oraz czy nie wrócić lepiej do domu rodzinnego na jedną noc.

Uśmiechnąłem się zadowolony, gdy wyraziła swoje zdanie. Objąłem ją i wolną ręką co jakiś czas trącałem palcem sterczące jeszcze sutki, tak dla zabawy. Widząc jednak jak ta wydaje się zamyślona, zmarszczyłem brwi - czyżbyś jednak żałowała? - zapytałem przyglądając się jej uważnie i gładząc po jak na razie gładkim ramieniu, gdyż czułem, jak powoli pojawia się gęsia skórka. 
Pocałowałem ją w czoło. Zdecydowanie jakoś dziwnie mnie do niej ciągnęło i nic nie mogłem na to poradzić. 
- Może chcesz już iść spać? - zapytałem i podniosłem się na chwilę, po czym wziąłem ją na ręce i trzymając tylko jedną, przygotowałem łóżko by ją ponownie wygodnie ułożyć. Położyłem się obok nie zważając na ewentualne protesty i przykryłem nas po czym przytuliłem ją do siebie mocno. Na razie nie miałem zamiaru nigdzie iść. Byłem silniejszy mimo ran, a nie chciało mi się ruszać dupy nigdzie. Byłem jakoś zmęczony ale miałem zamiar poczekać aż kobieta obok zaśnie pierwsza.

Po wyrwaniu z zamyśleń usłyszała pytanie, czy żałuje tego co zaszło pomiędzy nimi.
- Nie żałuję tego Co wydarzyło się pomiędzy nami — odpowiedziała melodyjnym i ciepłym głosem do niego. Nie wiedziała czemu miałaby żałować swojego pierwszego razu z upiornym. Na początku było pomyśleć, że pijak i nieokrzesany, ale potem trochę zmieniła zdanie o jego personie.
- Dobry pomysł — odpowiedziała krótko lekko uśmiechając się na twarzy. Na chwilę została podniesiona, ponieważ zauważyła, że on przygotowuje łóżko. Potem została przykryta widząc jak on kładzie się obok niej. Po wtuleniu się poczuła ciepło ciała upiornego wtedy zaczynała przysypiać i zasnęła w najlepsze.

Czekałem cierpliwie, aż kobieta zaśnie. Jakoś nie mogłem się zmusić do tego, żeby ją zostawić, czy żeby zasnąć przed nią. Tym razem też nie wynikało to z tego, że jej nie znam. Bo zazwyczaj nie zasypiałem pierwszy. W końcu nigdy nie wiadomo co się może stać. No i nigdy z dziwkami nie zostawałem w jednym łóżku. W końcu mam swoje, które jest o niebo wygodniejsze. Taki ze mnie wredniacha, który nie daje gościom tego co najlepsze, ale nie można było narzekać na brak wygody, po prostu moje było lepsze. 
W końcu zasnęła, a ja nie wiedzieć czemu uśmiechnąłem się czule i ucałowałem ja w czoło. Nie mogła tego wiedzieć, sam nie rozumiałem swojego zachowania, ale przytuliłem ją mocno do siebie, opierając brodę o czubek jej głowy i po kilku minutach sam zasnąłem głęboko. 
Nie śniło mi się nic, było spokojnie. Zasnąłem twardo, chyba pierwszy raz od baaardzo dawna. Po prostu leżałem przytulając swoją dzisiejszą kochankę. Bo jak na razie tylko tym była...

Minęła noc bez żadnych sensacji wtedy zaczynała budzić się powoli ale nie budząc go swoimi ruchami w łóżku. Niestety poczuła średni ból głowy, który pewnie niedługo minie. Gdy wyszła z łóżka poszła pod prysznic chcąc odświeżyć się ale założyła jego koszulę i postanowiła zrobić wspólne śniadanie do łóżka. W końcu zrobiła przeróżne kanapki i dwie herbaty poszła z tacą do pokoju spoglądając jak on słodko śpi. Uśmiechnęła się delikatnie w kierunku upiornego czekając jak się obudzi.

Spałem w najlepsze. W końcu obudziłem się i przeciągnąłem. Skrzywiłem się tym, przez rany otrzymane poprzedniego dnia. Otworzyłem oczy i rozejrzałem się. Byłem w gościnnym....ale dlaczego? Dopiero gdy mów wzrok padł na kobietę, przypomniałem sobie co się działo tutaj w nocy. 
Usiadłem z lekkim stęknięciem i przeczesałem krwiste włosy - dzień dobry...zostałaś?- zapytałem trochę niepewnie. W sumie nie wiem czego oczekiwałem. Że sobie pójdzie? Zniknie?  W sumie nawet nie wiem czemu nie obudziłem się przed nią....dlaczego tak sobie po prostu spałem. 
Spojrzałem na kanapki i uniosłem wysoko brwi. Nie za bardzo wiedziałem jak mam się w ogóle zachować - zrobiłaś kanapki? - wskazałem na nie głową. Trochę czułem się po prostu nieswojo, ale co miałem zrobić? Nie wyrzucę jej z domu, jakoś nie miałem do tego serca. 
Westchnąłem i wstałem - zaraz wrócę - powiedziałem i po chwili wróciłem już ze spodniami na dupie. Wiem, do czego doszło w nocy, ale nie koniecznie ona chciała mnie oglądać w pełnej okazałości. W sumie to...jak ona w ogóle się nazywa?

Przyniosła kanapki, które są ułożone na tacy kładąc je na szklanym stoliczku. Upiorna spojrzała się na ten moment na obudzonego krwisto-włosego. - Dzień Dobry, tak zostałam — odpowiedziała delikatnym i spokojnym tonem głosu. Na początku miała ochotę wziąć prysznic, ale uznała, że wpierw zrobi wspólne śniadanie a potem pójdzie do łazienki.
- Tak zrobiłam kanapki jak spałeś i nie chciałam Cię budzić - rzekła na jego pytanie dopowiadając resztę. Obserwowała jego ze spokojem, to zauważyła, że inaczej zachowuje się niż wczoraj czyżby podpływem alkoholu jest bardziej pewny siebie niż bywając trzeźwy w każdy dzień.
- Dobrze - odpowiedziała widząc jak już wraca do pokoju gościnnego. Francesca nie wiedziała co powiedzieć. Z drugiej strony przypomniało jej się co tutaj wyprawiali wtedy przymknęła złote oczy nie wiedząc jak odezwać do upiornego którego imienia i jak nazwiska nie zna. Co za wtopa pomyślała przed chwilą, nawet nie myśli o dalszych konsekwencjach jak problemy rodzinne czy z mężem. Ona musiała w końcu zebrać się w sobie, żeby spytać o jego imię, którego nie poznała wcześniej. Niestety nie dała rady zapytać o jego imię dlatego zajęła się układaniem talerzy z kanapkami kładąc na stoliczku i jeszcze położyła herbaty obok ich.
- Gotowe, możemy jeść — odparła trochę niepewnie do upiornego.

Heh....zrobiła kanapki i nie chciała mnie budzić? Dziwna z niej osoba i to bardzo. W szczególności patrząc na to co się w nocy stało. Była coś za spokojna, albo mnie gdzieś nakłamała, opowiadając o tym swoim wrednym mężu, który o nią za bardzo nie dbał. No cóż...
Wróciłem, ale nie usiadłem do stolika. Podrapałem się zakłopotany po tyle głowy - wiesz...w sumie to nie przedstawiliśmy się sobie- powiedziałem, unikając jej wzorku. Zwykle nie jestem tak mało pewny siebie, ale ta kobieta strasznie dziwnie na mnie działała i nie wiedziałem w ogóle czym to jest spowodowane. W końcu pokłoniłem się niskie, elegancko, tak jak wymaga się tego od Arystokraty i wyciągnąłem rękę po jej dłoń - nazywam się Mefisto Weles, a jak zwą tak uroczą damę?- spojrzałem na nią i jeśli położyła dłoń na mojej własnej, ucałowałem ją delikatnie. 
Dopiero gdy się przedstawiła uśmiechnąłem się - miło mi Cię poznać- powiedziałem i usiadłem do stołu, poczekałem jednak, aż gość zacznie jeść,po czym sam zabrałem się za śniadanie. Nagle jednak się zaśmiałem -  no no...niby panienka z bogatego domu, a jednak kanapki to zrobić umie - nie mogłem się powstrzymać. No taki już byłem i tyle.

Upiorna nie wiedziała jak zachować się przy upiornym, jeszcze okaże się, że weźmie mnie za jakiegoś dziwadła a ona jest w tym momencie nieśmiała gdy nie pije. Najwyraźniej powinna upijać się codziennie, żeby, być pewniejsza siebie co za idiotyzm pomyślała przed chwilą. Gdy policzyła w myślach do dziesięciu usłyszała słowa upiornego. Jednak on przejął inicjatywę rozmowy co ją ucieszyło w duchu.
- Tak to prawda, chciałam to samo powiedzieć - odpowiedziała lekko uśmiechając się nieśmiale spoglądając kątem oka na niego. A nie będzie ciągle gadać o mężu, bo pomyśli, że za nim tęskni co nie jest prawdą. W tym momencie zauważyła jego prawidłową postawę upiornego. - Jestem Francesca Sybilla Renard — przedstawiła się pełnymi imiona i nazwiskiem. Położyła dłoń na jego wtedy poczuła delikatny pocałunek. Lekko zarumieniła się Renard na policzkach.
- Miło mi również - odrzekła odwzajemniając słowa. Wtedy usłyszała śmiech męzczyzny spoglądając gdzie siedział na przeciw niej. Uśmiechnęła się lekko.
- Ahh... od dziecka lubiłam robić sama kanapki, zawsze mi sprawiało radość, gdy coś zrobię sama - odpowiedziała krótko jak usiadła przy stole.

Od razu powtórzyłem to imię kilka razy w myślach by je dobrze zapamiętać. Nawet nie wiem dlaczego tak zrobiłem. Ale jakoś nie chciało mi się nad tym zastanawiać.
Jadłem spokojnie kanapki, uśmiechając się do białowłosej. Czemu się czułem tak dziwnie. Czemu moje serce biło trochę mocniej, a ja nie mogłem oderwać od niej wzroku. Uśmiechałem się delikatnie, żując kolejne kęsy.
Zaśmiałem się na jej wyjaśnienie - a jak rodzinka na to zareagowała, że młoda Arystokratka robi sobie kanapeczki, zamiast rozkazywać służbie by to zrobiła? - zapytałem. Byłem dość bezpośredni i pewnie chamski ale cóż taki już jestem, co miałem na to poradzić?
Gdy zjedliśmy spojrzałem na nią dokładnie od stóp do głów. Pasowała jej moja koszula, chyba chciałbym ją nawet częściej oglądać. A najlepiej znów nago...ale nie namówię jej pewnie na powtórkę z rozrywki. Ale może coś innego?
- Co powiesz na wspólny prysznic? Potem odprowadzę Cię do domu? Albo...przynajmniej załatwię transport? - zapytałem, drapiąc się z zakłopotaniem pod strupem pod okiem. Swędział i trochę przeszkadzał, ale co miałem na to poradzić...
Spoglądałem na nią z wyczekiwaniem. Francesca....bardziej mi się podobało Sybilla. Sybiś....Nie! Wywal to z głowy, przecież pewnie uzna Cię za przygodę, jakiegoś zboczeńca i pijaka...nawet mieszkanie nie było w dobrym stanie.... ech....
Jeśli się nie zgodziła to nie namawiałem i pozwoliłem jej iść samej pierwszej. Choć szkoda, móc jeszcze raz dotknąć tej jedwabnej skóry....

W trakcie jedzenia czuła się dziwnie bywając obserwowana przez Upiornego co ją trochę peszy, ale pewnie dlatego, że większość facetom podoba. Gdy zauważyła jego uśmiech lekko zaśmiała się myśląc sobie, że jest taki uroczy jednakże musi zachować spokój. Niestety to nie było takie proste, ponieważ usłyszała jego pytanie na temat kanapek.
- Po prostu powiedziałam, że mam ręce i nogi. W dodatku robią inne kanapki, a większość smaków mi się cholernie przejadły — odpowiedziała krótko do Mefisto. Po zjedzeniu swoich porcji wytarła usta w chusteczkę i odłożyła ją przy swoim talerzu. Nie widziała w jego pytaniu nic chamskiego, a bezpośredniością kipie, ale jej to nie przeszkadza w ogóle. Na dobrą sprawę, mogłaby w końcu wziąć prysznic, bo będzie musiała odświeżyć się szybko po tym alkoholu. Nie chciałaby, żeby rodzina przyłapała ją po zapachu, a tak to powie, że nocowała u swojej przyjaciółki. No cóż, trzeba czasami skłamać dla lepszej gry. Gdy rozmyślała sobie usłyszała pytanie co do wspólnego prysznica, czekaj czyżby znowu miał ochotę na nią?
- Możemy, nie mam nic przeciwko - odparła słuchając dalszych pytań. - Jeśli chcesz możesz mnie odprowadzić, będzie mi miło - odpowiedziała widząc zakłopotanie u Welesa. Na dobrą sprawę nie jest złą osobą, jedynie wczoraj po pijaku był trochę inny, ale nic nie szkodzi przecież ona sama inaczej zachowywała się na dobrą sprawę.

Zaśmiałem się krótko, słysząc jej słowa. No cóż. Sądzę, że to nie było takie proste, ale nie kontynuowałem tematu. Jadłem spokojnie kanapki. Niby zwykłe śniadanie, ale jakoś dziwnie mi smakowało i to bardzo. Było naprawdę smaczne....wątpię by dodała tam coś specjalnego w końcu nie miałem za wiele w lodówce. Mimo to były najlepszymi kanapkami które jadłem.
Gdy zjadłem odbiło mi się dość solidnie, za co od razu przeprosiłem, pesząc się. Zaśmiałem się, drapiąc po tyle głowy i uciekając wzrokiem w bok.
Zamrugałem zaskoczony i spojrzałem na nią gdy ta się zgodziła i to bez nawet zawahania w głosie. Uśmiechnąłem się i gdy tylko skończyła jeść wstałem i podałem jej dłoń by poprowadzić ją do łazienki. W sumie..czy ja czasem nie szedłem pierwszy raz pod prysznic z kobietą? Heh...no nieźle...ale nie miałem zamiaru się do tego przyznać. Co to to nie!
Poprowadziłem ją do łazienki, wpuściłem do dużej kabiny i odkręciłem wodę. Wszedłem zaraz za nią i po przystosowaniu temperatury wody do jej wymagań, zacząłem ją namydlać.
Zaskakiwało mnie to, że kobieta, która dopiero przeżyła pierwszy raz i do tego jeszcze nie wydawała się złamana, zgadzała się na wspólną kąpiel nawet bez cienia rumieńca na twarzy. Chyba się jeszcze z czymś takim nie spotkałem.
Mydliłem ją dokładnie, aż w pewnym momencie objąłem ją od tyłu i złożyłem delikatny pocałunek na płatku jej ucha - jesteś przepiękna, nie wiem jak Twój mąż może tego nie widzieć - wymruczałem cicho.
Nie dobierałem się do niej, ale jeśli chciała to czemu nie? Ja bardzo chętnie bym się z nią jeszcze zabawił, bo pewnie nie będziemy już mieć okazji. A szkoda....